Ruig en grijs

Met het rijgen der jaren
verbleekt de passie
liefdes krijgen baarden
ruig en grijs

Zo nu en dan breekt zacht
een gebaar zwierig en bol
blaast kracht in de aderen
het lome gemoed vangt vol

Duizelend witte hand
mond vol bekoring
de jaren vermand
het leed gestroopt

Harde woorden verbleken
gebaren sluiten vrij
verglijden de weken
alsof je nimmer zei

Frank